Jos Hollander, ooit begonnen als elektricien/elektronicaman bij een bedrijf die naast elektra ook een video afdeling
had.
In die periode heb ik even als "werknemer van", in de "keuken van" het videobedrijf mogen kijken en daarmee begon de
adrenaline voor video door het lichaam te stromen.
In mijn jeugd boeide fotografie mij al enorm en in de jaren 70 begon ik met een foto club in een buurthuis
waar ook een donkere kamer was. Het gevoel en interesse voor fotografie was ook geboren.
Nadat de eerste interesse in video werd omgezet in het echte werk, groeide de aandacht voor video met de dag
tot wat het nu geworden is.
Tot 2003 maakte ik naast uitvoeringen van opera, musicals, toneel etc. bijna 800 bruidreportages waar ik
helaas om gezondheidsredenen mee moest stoppen. Na enkele diepte punten in relationele sfeer, maar ook doordat er een spierziekte bij mij ontdekt werd, moest ik mijn werkzaamheden op een zeer laag
pitje houden in afwachting of ik nog wel door kon gaan met video en foto.
Mede door toedoen van mijn naaste heb ik de krachten gebundeld en ondanks mijn spieraandoening heb ik
sinds 2005 de draad weer opgepakt, onder het mom van "samen kunnen we alles aan".
Gelukkig word dit door familie, vrienden, klanten, modellen en vele andere mensen enorm gewaardeerd, waaruit
ik de kracht haal om mijn werk, mijn idealen, mijn liefde voor video en fotografie weer te kunnen uitoefenen, zij het in gepaste kwantiteit.
Inmiddels groeit hiermee ook de markt en heeft men mij weer gevonden voor video en foto.
Mijn levensmotto is dan ook dat je met wilskracht en hulp van anderen (bijna) elke ziekte of strijd tegen
ziekte aan kan. Met waardering en steun van anderen kom je heel ver.
Leef en geniet vandaag want niemand belooft je een morgen, is dan ook mijn boodschap voor
anderen.
|